ΡΑΝΤΕΒΟΥ Μ’ ΈΝΑ ΜΙΚΡΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ, ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΩΣ ΠΙΠΙΝΗ

Φοράω το παλτό και τα γάντια μου, αρπάζω τα κλειδιά και βγαίνω από το σπίτι. Στρίβω δεξιά κι όταν φτάνω στη Ledbury στρίβω και πάλι δεξιά μέχρι την Blenheim Crescent. Φτάνω στο νούμερο 13 κι εκεί σταματάω, παίρνω ανάσα, σπρώχνω την πόρτα και βουτάω στην κουνελότρυπα. Έχω ραντεβού. Σ’ ένα Μικρό Βιβλιοπωλείο. Μ’ ένα Μικρό Βιβλιοπωλείο.

Οι πρώτες συναντήσεις είναι αμήχανες αλλά γεμάτες έξαψη. Μέχρι να γνωρίσεις τον άλλο είσαι διστακτικός. Ακουμπάς στα πεταχτά τα ράφια, περπατάς αργά ανάμεσα στους πάγκους, αγγίζεις τρυφερά τις ράχες των βιβλίων, τα χαϊδεύεις, τα ξεφυλλίζεις, τα μυρίζεις. Σε μια ζωγραφιά στέκεσαι λίγη ώρα παραπάνω, η αρχή μιας ιστορίας σου λέει ότι πρέπει να γνωριστείτε καλύτερα, ένα εξώφυλλο σε ξαφνιάζει. Σε τυλίγει η σιωπή, ένα είδος αφάνταστα καθησυχαστικής σιωπής που αποτελείται από βήματα στο ξύλινο πάτωμα, από το τρίξιμο της σκάλας που φτάνει στα ψηλά ράφια, από το κουδούνισμα της ταμειακής, από χαμηλόφωνες κουβέντες, από το λεωφορείο που στρίβει στην Kensinghton Park Road. Και ο χρόνος τρέχει όπως τρέχει όταν περνάμε καλά, και χαλαρώνεις σαν να είσαι ξαπλωμένος στο ζεστό σου κρεβάτι και περιμένεις να έρθει ο ύπνος, και στο μυαλό σου μπερδεύονται οι ιστορίες που διάβασες παλιά και σου άρεσαν, και όσες ανυπομονείς να αρχίσεις, και είσαι η Αλίκη αλλά και ο Χίθκλιφ, και ο Τομ Τζόουνς, και το σπίτι της μις Χάβισαμ, και οι αγριότοποι του Γιόρκσιρ, και η οδός Doughty στο παλιό Λονδίνο. Ό,τι δεν φτάνει το χέρι, το φτάνει ο νους.

Σ’ αυτό το Μικρό Βιβλιοπωλείο γνώρισα τα Έξι παραμύθια των αδερφών Γκριμ με εικόνες του Hockney, συνομίλησα με τον Έλιοτ για ένα κομψό Εγχειρίδιο Πρακτικής Γατικής του Γερο-Πόσουμ με εικόνες του Nicolas Bentley, και για ένα ακόμα με σχέδια του Axel Scheffler. Εκεί συνάντησα και το The cat inside του Μπάροουζ με το τρελό κολλάζ στο εξώφυλλο. Σ’ αυτή τη χώρα των θαυμάτων βρήκα πολλές Αλίκες και Άσπρα Κουνέλια και Γελαστούς Γάτους. Γιατί αυτό κάνουν τα Μικρά Βιβλιοπωλεία: σε φέρνουν κοντά σε πρόσωπα που είναι σαν κι εσένα, σαν κι εμένα, σου χαρίζουν εισιτήρια για να πας όπου θέλεις όποτε θέλεις και να ζήσεις περιπέτειες, και να κάνεις βόλτες μέσα σου, και να ξενυχτίσεις παρέα με φίλους.

Σ’ αυτό το Μικρό Βιβλιοπωλείο το οποίο συνδέθηκε με το ρομαντικό ασυνείδητο μιας ολόκληρης γενιάς με αφορμή μια κωμωδία, εκεί, στο Νότινγκ Χιλ, τη συνοικία μιας αγαπημένης μεγαλούπολης, ερωτεύτηκα και ξαναερωτεύτηκα. 

ΑΡΓΥΡΩ ΠΙΠΙΝΗ / συγγραφέας & μεταφράστρια

* Πορτρέτο: Έφη Εμμανουηλίδη