© 2016 LITTLE BOOKSTORES!

ΟΤΑΝ ΜΙΚΡΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΕΚΔΙΔΟΥΝ ΒΙΒΛΙΑ – ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Aν δούμε τον κόσμο του βιβλίου σαν ένα οικοσύστημα, τότε τα μικρά βιβλιοπωλεία είναι ένας κρίκος πολύ σημαντικός για την ισορροπία του. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλα τα οικοσυστήματα, όσο περισσότερα διαφορετικά είδη οργανισμών υπάρχουν, τόσο μεγαλύτερη η ισορροπία.

Ένα τέτοιο διαφορετικό είδος στο οικοσύστημα του βιβλίου είναι τα μικρά βιβλιοπωλεία που δημιούργησαν τις δικές τους εκδόσεις· ένα βήμα που έχει ρίσκο και χρειάζεται τόλμη, μιας και η έκδοση είναι μια υπόθεση που κοστίζει, απαιτεί χρόνο και εξειδίκευση σε μια σειρά από νέους τομείς. Ωστόσο, το αποτέλεσμα έρχεται να δικαιώσει την απόφασή τους.

Μήπως τα βιβλία που ήθελαν να προτείνουν στο κοινό τους έλειπαν από τα ράφια τους ή μήπως στο βιβλιοπωλείο ήρθαν σε επαφή με συγγραφείς που τους ένωνε μια κοινή φιλοσοφία; Ας δούμε τι μας απάντησε το συνεργατικό βιβλιοπωλείο-καφέ Ακυβέρνητες Πολιτείες που μετρά ήδη 19 εκδόσεις!

Ακυβέρνητες Πολιτείες

Εκδοτική ομάδα: Ματίνα Αξιούργου, Λευτέρης Καραμήτρου, Χρήστος Μανούκας, Ελίζα Τιμαμοπούλου

 

Ποια είναι η εκδοτική σας ταυτότητα / το εκδοτικό σας στίγμα;

Πρώτα απ’ όλα, είμαστε μία συνεργατική εκδοτική ομάδα. Λειτουργούμε με όρους ομαδικότητας και δημοκρατίας στις αποφάσεις μας και στην εργασία μας. Μέσα από αυτή τη μορφή θέλουμε να δώσουμε έμφαση στο βιβλίο που καλλιεργεί την κοινωνική ευαισθησία και αμφισβήτηση. Εκδοτικά προσπαθούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο δοκίμιο και τη λογοτεχνία. Ειδικότερα, μας αφορά το δοκίμιο που προωθεί τη ριζοσπαστική σκέψη, όπως επίσης η μυθοπλασία που μιλάει για τα κοινωνικά προβλήματα, τις αντιθέσεις και την καταπίεση από τη μεριά των απλών ανθρώπων.

 

Ποιο είναι το πρώτο βιβλίο που εκδώσατε και γιατί;

Το πρώτο βιβλίο που εκδώσαμε είναι Οι Ανακτημένες Επιχειρήσεις  της Αργεντινής του Αντρές Ρουτζέρι (σε μετάφραση του Θοδωρή Καρυώτη). Είναι μία μελέτη πάνω στο φαινόμενο της «ανάκτησης» των επιχειρήσεων που έκλεισε η κρίση του «Αργεντινάτσο» το 2001. Ουσιαστικά, «ανάκτηση» ονομάστηκε η κατάληψη και επαναλειτουργία τους από τους ίδιους τους εργαζόμενους, οι οποίοι με αγώνες και κόπους κρατάνε τις 500 αυτές επιχειρήσεις ανοικτές και βιώσιμες ως και σήμερα.

Ο λόγος που εκδώσαμε αυτό το βιβλίο είναι γιατί θέλαμε να προωθήσουμε την ιδέα του συνεργατισμού, η οποία διαπερνά τις «ανακτημένες επιχειρήσεις». Θέλαμε να μάθει ο κόσμος ότι η ιδέα αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Αφορμή αποτέλεσε, φυσικά, η πρώτη ανακτημένη επιχείρηση στην Ελλάδα, το εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ στη Θεσσαλονίκη, το οποίο επιμένει να αποτελεί πηγή έμπνευσης και δύναμης ως και σήμερα.

 

Ποια ήταν η πρώτη σας σκέψη/αντίδραση όταν το πήρατε στα χέρια σας;

Ενθουσιασμός! Πιστέψαμε πώς, παρότι μια πολύ ειδική έκδοση, θα δώσει ένα ιδιαίτερο στίγμα και θα είναι η πρώτη από μια σειρά παρόμοιες εκδόσεις. Βέβαια, τότε πιστεύαμε ότι θα εκδίδουμε κυρίως δοκίμιο. Σύντομα όμως ήρθαν οι πρώτες λογοτεχνικές εκδόσεις, ακόμα και εικονογραφημένα παιδικά βιβλία. Επομένως, ο ενθουσιασμός δεν σταμάτησε εκεί.

Mας αφορά το δοκίμιο που προωθεί τη ριζοσπαστική σκέψη, όπως επίσης η μυθοπλασία που μιλάει για τα κοινωνικά προβλήματα, τις αντιθέσεις και την καταπίεση από τη μεριά των απλών ανθρώπων.
Όταν ανοίξατε το βιβλιοπωλείο είχατε σκεφτεί ότι θα κάνετε το βήμα στον εκδοτικό χώρο ή ήταν κάτι που προέκυψε στη συνέχεια;

Καθότι διαθέταμε ένα πολύ μικρό κεφάλαιο, δώσαμε έμφαση στη δημιουργία ενός βιβλιοπωλείου-καφέ, το οποίο να μπορεί να μας βιοπορίσει άμεσα. Οι εκδόσεις ήταν μία από τις επιθυμίες μας περισσότερο, παρά μία άμεση προτεραιότητα. Βέβαια, η δουλειά έτρεχε πάρα πολύ γρήγορα. Το βιβλιοπωλείο αναπτυσσόταν, κλείναμε κάθε εβδομάδα και μια καινούρια συνεργασία με εκδοτικό οίκο. Το καφέ είχε ήδη γίνει στέκι στο κέντρο της πόλης. Βλέπαμε ότι παρά την τεράστια κρίση (2013), η ομαδική μας δουλειά και η αγάπη του κόσμου βοήθησαν στο να ορθοποδήσουμε γρήγορα. Έτσι, όταν ήρθε η πρόταση της πρώτης έκδοσης (2014), είπαμε ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε το πρώτο εκδοτικό βήμα, αβέβαιο και θαρραλέο.

Σαν τον Ζαπάτα και τον Τσε; Οι Zapatistas και οι Βολιβιανοί Cocaleros, Λεωνίδας Οικονομάκης, μτφ Γιώργος Παπαδημητρίου, Αννίτα Χατζίκου, Ακυβέρνητες Πολιτείες, Θεσσαλονίκη, 2020

Τι απολαμβάνετε πιο πολύ στη διαδικασία της έκδοσης και τι λιγότερο;

Μας αρέσει πολύ ο συντονισμός μιας έκδοσης, παρότι κοπιαστική και απαιτητική εργασία, εδικά σε εκδόσεις με αρκετούς συντελεστές. Οπωσδήποτε η επιλογή του cover είναι μια ωραία διαδικασία, ευχάριστη και δημιουργική. Απολαμβάνουμε, επίσης, το να μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα εκδοτικά νερά. Το πρώτο εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο μας «Σαν Αλ Σουρ και Κοκτώ» της Χρύσας Καραμήτρου (με εικονογράφηση της Κατερίνας Χαδουλού), ήταν μια πραγματική πρόκληση. Όπως και το πρώτο μεταφρασμένο λογοτεχνικό έργο «Επιχείρηση Σφαγή» του Ροδόλφο Ουόλς (σε μετάφραση του Κρίτωνα Ηλιόπουλου), που εισήγαγε το είδος του non-fiction novel.

 

Ποιο βιβλίο θα θέλατε να είχατε εκδώσει;

Θα θέλαμε να έχουμε εκδώσει το «Τι ωραίο πλιάτσικο» του Τζόναθαν Κόου, το «Εκατό Χρόνια Μοναξιά» του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και το «Φλέγομαι» του Τορμπγιόρν Σεβέ.

 

Τι μας επιφυλάσσετε για το μέλλον;

Μια θεατρική σειρά με έργα του Ντάριο Φο, σε καινούρια μετάφραση και επιμέλεια, όπως και ένα δοκίμιο με κείμενα κυρίως του Μισέλ Φουκώ πάνω στην Ιρανική Επανάσταση· είναι ορισμένα από αυτά που μπορούμε να αποκαλύψουμε.

Share
Κανένα σχόλιο

Σχολιάστε